THE JAGELLONIAN PEN ???
Ktokolwiek widział, ktokolwiek wie ...
Przeglądając znany portal aukcyjny natknąłem się na taki oto dokument, którego fragment zdjęcia pozwalam sobie zamieścić,

https://images92.fotosik.pl/563/941753e48ede67e4med.jpg

zastrzegając przy tym, że zdjęcie jest własnością osoby publikującej anons (niestety nie zanotowałem linku do tej aukcji, zresztą nie chciałbym być posądzony o jej reklamę, jednak na życzenie Administracji mogę postarać się odszukać link...)

Zachęcam wszystkich Forowiczów wprawnych w kwerendzie czy też szperactwie internetowym do przekopania zasobów i znalezienia jakichś informacji na temat piór o takiej nazwie ...
(na rachunek i niebezpieczeństwo szperającego ...)

_________________
( ಠ ͟ʖ ಠ )

Ot i zagadka godna profesorowej Szczupaczyńskiej. Roczniki Czasu z tego okresu są zdigitalizowane, więc może tam coś będzie?

_________________
"Nie jestem ja na tyle szalonym, żebym w Dzisiejszych Czasach co mniemał albo i nie mniemał."
W. Gombrowicz

Gdyby udało się odszukać aukcję (historia przeglądarki ją trzymie), być może jest tam jeszcze coś wartego uwagi. Sklep działał długo, w prestiżowej lokalizacji, być może zamówił po prostu pióro "firmowe" sklepu, jako i inni w branży wtenczas czynili. Pierwsza wymieniona firma to Morton N.Y. czyli kręgosłup i fundament KaWeCo, mogli takie pióro wykonać, na pewno snadniej niźli Moore i Waterman, rezydujący za wielką wodą, a Morton za miedzą nieledwie.

_________________
My podzieliliśmy się bogami, ale jak oni podzielili się nami?--- Dwie siły potężnieją w świecie intelektu: precyzja i bełkot. Zadanie: nie należy dopuścić do narodzin hybrydy - precyzyjnego bełkotu
W avatarze waran nilowy. Zdjęcie: snapshot.

Jak jest odzew od @MacKozinskiego to jestem spokojny, bo wiem że zajmie się poszukiwaniem ze swoją zwyczajową dogłębną dokładnością i rzetelnością ...
@Mac - napisałem Ci też MP

_________________
( ಠ ͟ʖ ಠ )

Za wiele to raczej łatwo nie znajdę, archiwum sklepu dałoby proste odpowiedzi jedynie.
Rachunek z w/w aukcji to 1911, pióro w sklepie Fischera było dostępne wtedy już co najmniej do 6 lat i miało ... złotą stalówkę

Hosting mi się skończył, a usługi płatności zamknęli do 3 stycznia pewnie, ale pod linkiem powinno otworzyć się ogłoszenie dot. tego pióra. Gwarancja na 20 lat jedynie, ale za to doskonałe do napełniania atramentem

EDYCJA: plik jest już widoczny poniżej, usuwam link

_________________
My podzieliliśmy się bogami, ale jak oni podzielili się nami?--- Dwie siły potężnieją w świecie intelektu: precyzja i bełkot. Zadanie: nie należy dopuścić do narodzin hybrydy - precyzyjnego bełkotu
W avatarze waran nilowy. Zdjęcie: snapshot.

Maćku, wielkie dzięki. Niestety mam odmowę dostępu. Może mógłbyś mi to podesłać jakimś WeTransferem, albo innym podobnym sposobem...

_________________
( ಠ ͟ʖ ಠ )

Dwie osoby wysłały zapytanie i udostępniłem pogląd, ale faktycznie "udostępnienie wszystkim" nie działa tak jak myślałem. Fotosik nadal nie chce przedłużyć hostingu, więc z innego serwera ...

_________________
My podzieliliśmy się bogami, ale jak oni podzielili się nami?--- Dwie siły potężnieją w świecie intelektu: precyzja i bełkot. Zadanie: nie należy dopuścić do narodzin hybrydy - precyzyjnego bełkotu
W avatarze waran nilowy. Zdjęcie: snapshot.

Wiedziałem, że na @MacKozinsky'ego można liczyć!
Linia A-B to północna pierzeja Rynku i ma 200m. Niestety większość lokali zwłaszcza na parterze, była wielokrotnie przebudowywana... Ale przejdę się tam może w ramach niedzielnego spaceru i pomyślę gdzie by ten sklep Fischera mógł był się mieścić...

_________________
( ಠ ͟ʖ ಠ )

Pióro Jagiellońskie kosztowało 5,60 K (korony),
Trafiłem na tabelę zarobków w 1911 r. w Galicji :
w 1911 r. wójt zarabiał rocznie 240 K
w 1911 r. zastępca wójta zarabiał rocznie 75 K
w 1911 r. pisarz [gminny - MR] zarabiał rocznie 600 K
w 1911 r. „oglądacz zwierząt” zarabiał rocznie 250 K
w 1911 r. policjant mundurowy zarabiał rocznie 670 K
w 1911 r. polowy zarabiał rocznie 140 K
w 1911 r. strażak ochotniczy zarabiał rocznie 100 K
w 1911 r. stróż nocny zarabiał rocznie od numeru domu 493 K
w 1911 r. kominiarz zarabiał rocznie 210 K
źródło : https://genealog.mrog.org/wartosc_pieniadza.html

_________________
( ಠ ͟ʖ ಠ )

No to pióro było w niezłej cenie.
Może ktoś znajdzie fotki tych piór?
No i oczywiście wrzuci na forum.

Intryguje mnie też dlaczego nazwa jest po angielsku...?!

_________________
( ಠ ͟ʖ ಠ )

Jeśli chodzi o dokładniejszy adres to służę:




Źródło: Krakowska księga adresowa 1908
https://www.mtg-malopolska.org.pl/image ... wa1908.pdf

Jeśli numeracja kamienic nie uległa zmianie od 1908r, to jest to dom pomiędzy ul. Sławkowską a Św. Jana (druga kamienica od rogu tej ostatniej) i mieści się tam obecnie... Żabka

Z tej samej księgi, reklama domu handlowego Fischera

_________________
"Nie jestem ja na tyle szalonym, żebym w Dzisiejszych Czasach co mniemał albo i nie mniemał."
W. Gombrowicz

No i pięknie się temat rozwija. Dzięki @Mac!
Z moich poszukiwań okazuje się, że P. Fischer był właścicielem składu/sklepu do 1910r., potem go sprzedał. Oto co znalazłem :

„JAN FISCHER I SPÓŁKA”
Nazwa firmy: „Jan Fischer i Spółka”
Właściciel: Jan Fischer (1857–1921)
Daty: 1890–1910
Adres: Rynek Główny 34 – Pałac Spiski (w latach 1890–1910)
widocznie potem firmę przeniesiono pod nr 40. - przyp. M. E.

Zakres działalności: materiały papierowe i rysunkowe, księgi do rachunkowości, materiały galanteryjne i urządzenia biurowe, m.in.: dziurniki (dziurkacze), numeratory, datowniki, bibularze, praski, nożyki, pilniki, spinacze, stampile, pieczęcie gumowe, puszki z poduszką nasyconą farbą, pieczęcie papierowo-gumowe (zalepki, zaklejki)”
Dzieje firmy: Skład papieru mieszczący się w Pałacu Spiskim na Rynku Głównym 34 w Krakowie założył Jan Fischer. W 1890 r. został on właścicielem całej kamienicy pod wymienionym adresem. Następnie, w 1898 r., zawarł kontrakt z Władysławem Zajączkowskim, dzięki czemu powstała spółka pod nazwą „Jan Fischer i Spółka”. Skład papieru cieszył się sporym uznaniem na początku XX w. Jednak 10 maja 1910 r. doszło do rozwiązania spółki. J. Fischer sprzedał swoje udziały wspólnikowi za niecałe 62 tys. koron. Następnie W. Zajączkowski po prawie dwóch latach sprzedał firmę Janowi Wilczyńskiemu, który prowadził przedsiębiorstwo do 1937 r., kiedy oficjalnie skład wykreślono z rejestru handlowego.

cytowane za : Jacek Salwiński, Krakowska kupiecka rodzina Fischerów od końca XVIII do końca XX wieku, „Rocznik Krakowski” 2001, t. 67, s. 49–7 [in: ] Szymon Bauman, Krakowscy wytwórcy i sprzedawcy pieczęci w pierwszej połowie XX w. Wprowadzenie do zagadnienia, Krakowski rocznik archiwalny Tom 25, 2019

_________________
( ಠ ͟ʖ ಠ )

Marcinie. Po lekturze (na razie pobieżnej) oryginalnego tekstu p. Salwińskiego ("Rocznik krakowski" jest dostępny w Małopolskiej Bibliotece Cyfrowej) sprawa dwóch adresów wydaje się być nieco bardziej złożona. Otóż okazuje się, że na przełomie XIX i XX wieku działały w Krakowie dwie niezależne, konkurencyjne firmy Fischerów. Starsza firma to "J.F. Fischer", której inicjały pochodzą od Jana Franciszka II lub Młodszego (1808-1880), którego sukcesorem był syn Jan Władysław (1846-1920). Jan Franciszek Fischer II nabył w 1853 roku kamienicę "Pod konikiem" przy Rynku Głównym 39 a Jan Władysław "dokupił" od Helclów w 1881 roku sąsiednią kamienicę oznaczoną numerem 40. Po 1882r. Jan Władysław przeniósł firmę, działającą nadal pod nazwą "J.F. Fischer" z Pałacu Spiskiego (gdzie nie był właścicielem lokali tylko ich dzierżawcą) na linię A-B do wyremontowanych kamienic pod numerem 39 i 40.
I tu na scenę wkracza kolejny Fischer, konkretnie Jan (1857-1921), bratanek Jana Franciszka II (ten o którym pisze Baumann). Początkowo praktykował u stryja (JFF2) a następnie u brata stryjecznego Jana Władysława. Po wyprowadzeniu się firmy Jana Władysława z Pałacu Spiskiego Jan Fischer założył własna firmę tej samej branży, początkowo pod adresem Rynek Główny 34 a następnie (prawdopodobnie od 1886 roku) w Pałacu Spiskim.
Firma Jana Franciszka miała w godle krakowiaka a firma Jana górala z piórem w rękach.
Źródło: Jacek Salwiński Krakowska kupiecka rodzina Fischerów od końca XVIII do końca XX wieku, "Rocznik Krakowski" 2001, t. 67, s. 47-9, dostęp w Małopolskiej Bibliotece Cyfrowej (http://mbc.malopolska.pl/publication/13440).

Niestety na temat piór jagiellońskich autor nic nie napisał

_________________
"Nie jestem ja na tyle szalonym, żebym w Dzisiejszych Czasach co mniemał albo i nie mniemał."
W. Gombrowicz

Chapeau Marku za tak szczegółowe i ciekawe wiadomości !

PS. I dalej nie wiemy dlaczego pióro było jagiellońskie, dlaczego nazwane po angielsku, no i jak wyglądało, prócz tego, że miało złotą stalówkę i 20 lat gwarancji ...

_________________
( ಠ ͟ʖ ಠ )

No niestety Ale w oryginalnym tekście o rodzinie Fischerów jest sporo odnośników, więc może coś wygrzebiemy. Może żyją jeszcze jacyś spadkobiercy rodu i mają jakieś archiwa rodzinne. Ostatni właściciel firmy, Jan Józef Fischer, zginął w Oświęcimiu w 1942 roku (jest jego notka biograficzna w Wikipedii https://pl.wikipedia.org/wiki/Jan_J%C3%B3zef_Fischer ), więc to nie taka odległa przeszłość. Z notatki wynika, że miał dwóch synów, może ród nie wyginął do tej pory.
Poza tym Pan Jacek Salwiński jest zastępca dyrektora Muzeum Krakowa, można by do niego napisać. Może coś wie w tej sprawie.

_________________
"Nie jestem ja na tyle szalonym, żebym w Dzisiejszych Czasach co mniemał albo i nie mniemał."
W. Gombrowicz