Chcę zaprezentować dwa bardzo podobne do siebie pióra, Parkera 45 i sowieckiego odpowiednika – pióro Sojuz. Pióra pochodzą z końcowych lat ubiegłego wieku.
Pióro wieczne Sojuz wyprodukowane zostało jeszcze za czasów Związku radzieckiego, w roku 1989. Jest to jedna mniej lub bardziej udanych wariacji na temat Parkera, masowo produkowanych w dawnym bloku wschodnim.
Oba pióra mają metalowy korpus i prawie identyczny wygląd, ale nie możemy w tym wypadku mówić o kopi lub replice. Radzieckiemu brakuje klipa w kształcie charakterystycznej Parkerowskiej strzały, ma zwykły prosty blaszany klips pozbawiony ozdób. Pióra mają podobne wymiary, korpusy wykonano z szczotkowanego mosiądzu, w Parkerze mosiądz poniklowano, Sojuza zaś pokryto chromem. Sekcję w obu wypadkach zrobiono z czarnego plastiku.
Mocno zauważalne różnice zaczynają się dopiero po zdjęciu skuwki. Parker jest przystosowany do tłoczka i naboi, Sojuz natomiast ma zamontowany na stałe tłoczek o dużej pojemności.
Tłoczek Sojuza jest wklejony na stałe, pióra nie próbowałem rozbierać z obawy prze uszkodzeniem.
Odnoszę wrażenie że Parker jest solidniej wykonany, choć w obu wypadkach gwint łączący sekcję z korpusem wykonano z plastiku.
Parker ma charakterystyczną małą częściowo schowaną stalówkę, w Sojuzie jest większa i bardziej okazała.
O właściwościach piśmienniczych Parkera 45 nie będę się rozpisywał, to typowy wół roboczy z charakterystyczną twardą stalówką, typu gwóźdź, umiarkowanie podającą atrament. Stalówka praktycznie niezniszczalna. Piszę to z pełną odpowiedzialnością, używałem ten model z powodzeniem ok. 20 lat i dalej pisze niezawodnie. Do tej pory mam 3 sztuki, w tym jedno nowe, napełnione dopiero do testu.
Stalówka w Sojuzie wg specyfikacji producenta ma grubość 0,5 mm (M), wykonana jest ze złota pr. 583 o kapitalnych właściwościach piśmienniczych. Sprawia dużo przyjemności podczas pisania. Jest bardzo miękka i elastyczna, atrament podaje obficie. Bez najmniejszego wysiłku można uzyskać linię 1.5 mm.
Ciekawostką jest że Sojuzy ze względu na złote stalówki były masowo importowane do Polski (import prywatny), w owym czasie cena pióra była kilkukrotnie niższa od wartości złotego kruszcu zawartego w stalówce. Pozyskane z piór stalówki były wykorzystywane do produkcji biżuterii. Niestety przez owe złote stalówki pióra Sojuz należą dzisiaj do rzadkości.
















