Dzięki uprzejmości pana R. Bindera, który wyraził zgodę na tłumaczenie , mam możliwość zaprezentować wam kolejny tekst. Dziękuję Panu Richardowi Binderowi za zgodę na to tłumaczenie i ... mam nadzieję miłej lektury 
_________________________________________________________________________________________________________
W tłumaczeniu pomocne mi były dwie pary rąk i oczu, za co dziękuje. Jednak, jeśli w tłumaczeniu pojawiły się jakieś błędy, to ja ponoszę za nie pełną odpowiedzialność i proszę o informację i korektę gdyby ktoś takowe dostrzegł._________________________________________________________________________________________________________
Profile piór wiecznych: ------
--------
_______________________________________
-----
Ta reklama Watermana z roku 1930 prawdopodobnie ukazała się w czasopiśmie The Saturday Evening Post lub Collier’s Magazine. PATRICIAN.
W te Święta Bożego narodzenia mamy coś NOWEGO - pióro Patrician firmy Waterman, pióro tak doskonałe, tak piękne, że prawdziwie jest niczym element osobistej biżuterii. Tak brzmiał wstęp reklamy Watermana opublikowanej pod koniec 1929 roku. Pióro Patrician kosztowało 10 dolarów (lub 15 w komplecie z ołówkiem), i było bez wątpienia eleganckie, ale nie było zbyt nowoczesne.
Nadal charakteryzowało się archaicznym spływakiem „spoon feed” Watermana i nie zastosowano w nim żadnej innowacyjnej technologii, a lekko jedynie zaokrąglony kształt walca, tzw. „flat top”, nie był zbyt nowatorski - zwłaszcza w porównaniu z piórem Sheaffer’a Balance o radykalnie opływowym kształcie, wprowadzonym na rynek w tym samym czasie, co Patrician. Tym jednak, co czyniło pióra Patrician tak wspaniałym było ich wysokiej jakości wykonanie: produkcja pióra wymagała ponad 300 czynności ręcznych i było ono produkowane w relatywnie niewielkiej liczbie egzemplarzy, nie zaś na szybkiej linii montażowej.)
Pióro Patrician było pierwszym piórem Watermana, które otrzymało nazwę modelu zamiast numeru (chociaż można argumentować, że pióra Nr. 5 i Nr.7 mają prawo być uważane za pierwsze nazwy modeli, ponieważ oznaczenia te, choć liczbowe, odbiegają od systemu numeracji firmy Waterman (ang. Standard Numbering System), który uzyskał swój ostateczny kształt w 1917 roku).
Poczynając od zamocowanego na krańcu korpusu medalionu Globe, poprzez ażurowaną obrączkę skuwki, aż po stylizowany klips, wzornictwo pióra Patrician (patenty US nr. D81,246; US D81,248; US D84,641; US 1,863,061) było wysokiej jakości wzornictwem Art Deco. Nawet wygląd „sędziwej” już dźwigienki został odświeżony w tym duchu w celu uzyskania bardziej nowoczesnego wyglądu. Jak na flagowy produkt przystało stalówka pióra Patrician była olbrzymia. Widoczna część stalówki (druga część stalówki jest osadzona w korpusie) jest tej samej wielkości, co widoczna część stalówki Nr.8 używana w piórze Nr. 58, a ponieważ pióro Patrician jest mniejsze niż to o numerze 58, to stalówka wygląda właśnie jakby została przeniesiona z większego modelu. Żaden z późniejszych modeli firmy L. E. Waterman, nawet De Luxe Hundred Year Pen, nie charakteryzował się stalówką tak duży rozmiarów.
Pióro Patrician oferowano początkowo w czterech kolorach:
Nacre (macica perłowa),
Jet (czarny),
Emerald (szmaragdowy) i
Turquoise (turkusowy). Poniżej pokazano pióro Patrician w kolorze Jet z wczesnego okresu produkcji.
Z powodu bliskiego powiązania z firmą H. P. & E. Day, producentem ebonitu, Waterman ociągał się z przejściem z ebonitu na celuloid. Pióro Patrician było pierwszym piórem Watermana, które produkowano w celuloidzie, lecz firma nie całkiem jeszcze zrezygnowała z ebonitu. Wczesne egzemplarze czarnych Patricianów Jet, włącznie z tym pokazanym powyżej, były wykonane z ebonitu. W przypadku modelu Patrician przejście na celuloid dokonało się stosunkowo szybko i większość Watermanów Jet Patrician jest już celuloidowa. (Jednak sekcja, krawędź skuwki, szczyt skuwki jak i koniec korpusu pozostały ebonitowe). Inne modele piór wkrótce też produkowano już z celuloidu.
Nowy, nowszy, najnowszy – dobry, gorszy, nowoczesny 
--------Aby kupujący nadal kupowali dany produkt, wymaga on stałego unowocześniania – jest to koncepcja znana jako dynamic obsolescence (tłumaczone zwykle jako dynamiczne postarzanie: koncepcja regularnego, np. corocznego, wprowadzania na rynek nowych wersji tego samego produktu różniących się w niewielkim stopniu, np. stylistyką, aby stymulować sprzedaż na rynku (nasyconym). Od rowerów, poprzez samochody GM koncepcja ta rozeszła się na wszystkie produkty i szybko doczekała się swojej wersji ewolucyjnej czyli planowego postarzania, MK). Najprostszym sposobem unowocześnienia produktu jest zaproponowanie go w nowych kolorach, co przy odrobinie szczęścia, przyciągnie więcej klientów.
------------ W 1930 roku do palety barw pióra Patrician Waterman dodał kolor Onyx, z czymś, czego żadne pióro w dotychczasowych kolorach nie miało: elementy ebonitowe zamiast z czarnego, były wykonane z ceglasto-czerwonego materiału. Pióro zaprezentowane poniżej ilustruje niefortunny problem z celuloidem Onyx (i w rzeczy samej z wieloma innymi jasno zabarwionymi, przeźroczystymi celuloidami): tendencję do odbarwiania się, w niektórych przypadkach bardzo intensywnego. Kolejny problem, którego poniżej nie widać, to wyjątkowa kruchość elementów wykonanych z ceglasto-czerwonego ebonitu; pękają dużo łatwiej niż części z czarnego ebonitu w innych piórach Patrician. Z tego powodu pióra Onyx Patrician z kolorami bez śladu dekoloryzacji i z nieuszkodzonymi ebonitowymi elementami są rzadkie i wysoko wyceniane.)
Około roku 1933, możliwe, że po to by zapewnić, by pióro z zeszłego roku wyglądało jak pióro zeszłoroczne, Waterman zaprzestał produkcji pióra Onyx Patrician z elementami metalowymi pozłacanymi (ang. gold-filled furniture) zastępując je piórem z elementami chromowanymi (ang. chrome-plated furniture).
W roku 1932 pojawił się ostatni nowy kolor – Moss Agate (dosł. agat mszysty ). Zapewne najbardziej atrakcyjny odcień palety barw pióra Patrician. Kolor Moss-Agate wykorzystano również w piórach Lady Patricia, wprowadzonych na rynek w poprzednim roku, aby zapewnić dostępność w ofercie modelu z górnej półki, który mógłby zostać uznany za odpowiedni dla delikatności, a czasem i filigranowości kobiecej. Ponadto był on kopiowany przez innych producentów, włącznie z takimi firmami jak Inkograph i Sheaffer. (Sheaffer jednakże stosował go tylko w swoich sub-brandach/submarkach).
Pomimo faktu, że pióro Lady Patricia (prezentowane powyżej) było przeznaczone dla kobiet, miało jeden z najlepiej zaprojektowanych kiedykolwiek „wojskowych” klipsów. Interesujące jest również, że ze względu na to, że ma schodkowy klips i obrączkę skuwki ozdobioną wypukłym wzorem, nie ma tu rodzinnego podobieństwa do innych piór Patrician, poza wszechobecną u tego producenta obudowaną dźwigienką (boxed lever) i faktem, że obydwa modele mają brzegi skuwki wykonane z ebonitu.
Dla prezesów banków i innych naprawdę „ważnych” osobistości, Waterman oferował pióro Patrician w kolorze Jet (czarnym) z elementami z litego 14 karatowego złota. Aby odróżnić je wizualnie, wersja ta charakteryzowała się wygrawerowaną obrączką skuwki, jak pokazano na ilustracji z katalogu powyżej, zamiast ażurowej obrączki z wyciętymi otworami jak w zwykłym modelu. Obecnie jednakże, najbardziej łakomym kąskiem dla kolekcjonerów jest kolor Turquoise (turkusowy), zaprezentowany na zdjęciu poniżej.
Stalówka czyli sedno sprawy Początkowo pióro Patrician wyposażone mogło być w jedną z 5 rodzajów stalówek, od kreślących bardzo cienką linię (extra fine) do stalówek o prosto ściętej końcówce typu stub. Od 1934 roku asortyment stalówek został poszerzony i objął wszystkie 7 rodzajów stalówek z wprowadzonego w 1927 roku kodu, w którym każdy rodzaj stalówki oznaczony był innym kolorem. (Jednak pióra serii Patrician nie były opatrzone nazwami kolorów na imprintach stalówek tak jak modele Nr. 5 czy Nr. 7) Na życzenie klienta Waterman mógł dodatkowo wyposażyć pióro Patrician w specjalne rodzaje stalówek, takie jak music, artists’ i szerokie broad oraz extra-broad.
Dzieckiem w kolebce (będąc) kto łeb urwał Hydrze …Ponieważ model ten pod względem wzornictwa był relatywnie przestarzały, pióro Patrician nie przetrwało długo na rynku. Nie było go w katalogu firmy Waterman z 1936 roku ani w „Szkolnym” numerze (tom XXXIII, Nr 1) magazynu ‘Pen Prophet’, biuletynie wewnętrznym firmy Waterman, choć pojawiło się jeszcze w tamtorocznym numerze „Świątecznym” na Boże Narodzenie (tom XXXIII, Nr 3), prawdopodobnie w celu upłynnienia pozostałych na stanie egzemplarzy. Dzisiaj, ze względu na swoje piękno i rzadkość, Patrician jest pośród najbardziej poszukiwanych przez kolekcjonerów modeli piór Watermana, tak bardzo, że firma Waterman w latach 1992-1994 wyprodukowała wersję Patrician popularnego pióra Man 100, którą zaprezentowano poniżej: )
Ze względu na niewiele wariantów pióro Patrician sprawi niewielką trudność kolekcjonerowi „kompleciście” nastawionemu na posiadania pełnej oferty, chyba, że nie jest on w stanie wyłożyć czterocyfrowej sumy, jakiej może domagać się sprzedawca za pióro o dobrej wartości kolekcjonerskiej.)
Kolory Poniższe zestawienie pokazuje zakres kolorów piór Waterman Patrician. Wzory są niejednolite ale informacyjnie podaję poniżej polskie odpowiedniki nazw użytych przez producenta.
(Kolor) ------------------------ (nazwa, rok wprowadzenia)________________________________________
--
Jet (1929) (czarny)
--
Emerald (1929) (szmaragdowy) 
--
Nacre (1929) (macica perłowa) 
--
Turquoise (1929) (turkusowy) 
--
Onyx (1930) (onyks) 
--
Moss-Agate (1932) (dosł. agat mszysty)________________________________________The information in this article is as accurate as possible, but you should not take it as absolutely authoritative. If you have additions or corrections to this page, please consider sharing them with us to improve the accuracy of our information.
Informacje zawarte w tym artykule są podane z zachowaniem maksymalnej staranności ale nie należy ich traktować jako absolutnie bezbłędnych i kompletnych. Jeśli jesteś w posiadaniu informacji, które mogłyby uzupełnić lub skorygować te zawarte w tym artykule, rozważ proszę przekazanie ich nam, aby uściślić informacje tu zaprezentowane.
Richard Binder is a repair and restoration specialist, a noted nibmeister, and president emeritus of the Gate City Pen Company. Photography, if not indicated otherwise, by the author. Visit http://www.richardspens.com.
Richard Binder jest specjalistą w zakresie naprawy i restaurowania piór wiecznych, uznanym nibmeister-em czyli fachowcem zajmującym się stalówkami, oraz emerytowanym dyrektorem Gate City Pen Company. Fotografie, jeśli nie zostało podane inne źródło, pochodzą ze zbiorów autora. Odwiedź http://www.richardspens.com.
Disclaimer
If any questions should arise related to the accuracy of the information contained in the translation, the readers should refer to the English version of the document which is the only official version of the article.
Jeśli powstaną jakieś pytania związane z dokładnością informacji zawartych w niniejszym tłumaczeniu, czytelnicy powinni sprawdzić tę informację w angielskiej wersji dokumentu, który jest jedyną oficjalną wersją artykułu.________________________________________Zapraszam do komentowania 
Kto ma Patriciana?Sticky: być może w 1933 w ramach face-liftingu zamienili tez chrom w Nacre na GT w tym Patrician-ie, którego analizowaliśmy kiedyś?
