Druga wojna światowa trwała w europie już kilka lat. W Stanach Zjednoczonych dopiero się zaczynała. Tysiące żołnierzy przygotowywanych było do walki na Pacyfiku oraz do ewentualnego uderzenia na zajętą przez III Rzeszę Europę.
Wiadomo, tam gdzie armia z dala od domu, tam i listy. Do mamy, rodziny, dziewczyny, żony. Armia USA używała dosłownie całej armii przyborów piśmienniczych. Zarówno ołówków jak i piór.
Istniał jednak regulamin mundurowy U.S. Army. Dotyczył on wszystkich formacji i wszystkich żołnierzy. Od szeregowych do oficerów. Oczywiście z naciskiem na tych ostatnich.
Regulamin mundurowy regulował wygląd oraz umundurowanie i wyposażenie. Zapięcie szelek, paska do spodni, zamocowanie bagnetu, saperki, ilość zapasowej amunicji, dopuszczalne insygnia i oznakowania. Także pióro i ołówek podlegały ostrym, wojskowym przepisom regulaminu mundurowego.
Bluzy garnizonowe nie posiadały wewnętrznych kieszeni jak to ma miejsce np. w marynarkach garniturów. Koszule zaś posiadały zapinane guzikiem patki. Jedynie w zewnętrznych kieszeniach była możliwość umieszczenia przyboru do pisania.
Regulamin stanowił jednak wyraźnie iż przedmiot umieszczony w kieszeni munduru garnizonowego (nie tyczyło się to mundurów polowych), nie może w żaden sposób widoczny w najmniejszej swej części czy też nie może deformować kształtu umundurowania.
Długość kieszeni munduru garnizonowego wynosiła około 17,5 cm licząc razem z patką. Oczywiście producenci mogli robić piórka mniejsze, skracać je, jednak to nie rozwiązywało całkiem problemów.
Klips umieszczany nagminnie z przodu skuwki, powodował że piórko nie wsuwało się do końca komory kieszeni i przy zamkniętej patce powodowało jej zniekształcenie lub nawet odgięcie ku górze. Nie zaczepienie pióra czy ołówka o brzeg kieszeni było niedopuszczalne.
Próby dostosowania piór przez wiele firm niestety nie wypaliły. Kontrakt z wojskiem był bardzo lukratywną perspektywą.
Sheaffer obraca klips o 180 stopni, owijając go nad szczytem skuwki. W ten sposób mocowanie klipsa znajduje się z tyłu skuwki, a klips, poszerzony w swej konstrukcji, pozwala na bardzo głębokie wsunięcie piórka w materiał kieszeni. Dodatkowo takie ułożenie klipsa nie psuje harmonii kształtu pióra zaprojektowanego około 10 lat wcześniej.
Dnia 12 listopada 1940 roku projekt zgłoszono w urzędzie patentowym pod numerem U.S. D123,485.
Oto i ten dokument:
Klik:
Klik:
Wraz z nowym wzorem klipsa, pojawiła się nazwa „Over the Top” czyli nawiązujący do kształtu zawinięcia klipsa nad szczytem. Oficjalnie był zwany „Military Clip” z racji przeznaczenia.
Sheaffer wyprodukował serię piór z przeznaczeniem dla U.S. Army, U.S. Navy oraz Marine Corps.
Seria obejmowała pórka: Valiant, Vigilant, Defender, Commandant. Wszystkie były dostępne w wersjach napełniania lever lub vacuum.
Pióra produkowano w kolorach: Black, golden Brown oraz carmine.
W piórkach tych „White dot” umieszczony jest w przypadku napełniania typu lever, pod klipsem, w przypadku vacuum, na pokrętle.
Serię prezentuje skan z katalogu Sheaffera z roku 1941:
Klik:
Oto i szafirek military clip założony w kieszeni bluzy mundurowej:
1: Widać gdzie kończy się klips
2: Zamykaaaamy...
3: Nic nie wystaje i nie ma prawa.
Oto i Commandant MC w pełnej okazałości. Foto pożyczone od Lash:
Tu Valiant:
Sheafer w końcu podpisuje kontrakt z Armią Stanów Zjednoczonych i rusza z produkcją piór i ołówków dla wojska. Ceny samych piór są znacznie niższe niż takich samych piór z normalnymi klipsami. Są przecież kierowane dla wojska.
Pióra te są także dostępne dla klientów cywilnych.
Aby podkreślić fakt iż produkt jest zgodny z wymogami wojskowymi, pióra otrzymują papierowe banderole zapinane pod klipsem:
Cała Seria Military Clip jest nadal bardzo popularna i poszukiwana, nie tylko przez miłośników militariów.
W roku 1942 firma Sheaffer kieruje małą serię piór "Over the Top" dla absolwentów lokalnej szkoły wojskowej w Fort Madison (gdzie także mieściła się fabryka Sheaffera) jako nagrodę za ukończenie roku. Piórka te dostają dodatkowo tłoczenia z nazwą szkoły.
".
