Polska spółka rządowa Gdynia - America Line przetransportowała dziesiątki tysięcy żydowskich uchodźców z Polski do Palestyny przez Port Constanta w Rumunii od 1933 do 1938 r. Statek ten nosił nazwę Polonia - dawniej Kursk - rosyjski statek zbudowany w Szkocji (1910 r.).

Władze II RP dążyły do stworzenia własnej floty, co niosło za sobą udogodnienia dla emigrujących turystów. W 1930 r. powstało Polskie Transatlantyckie Towarzystwo Okrętowe (PTTO). Początkowo towarzystwo to organizowało jedynie rejsy do Stanów Zjednoczonych przez Wielką Brytanię, jednak gdy nastała II połowa lat 30. – czyli złote czasy dla polskiej żeglugi transatlantyckiej – postanowiono utworzyć tzw. linię Palestyńską. Do obsługi tej linii przeznaczone zostały dwa statki: Polonia i Kościuszko. Statki te regularnie wypływały z portu w Konstancy (Rumunia), dokąd każdy emigrujący turysta musiał najczęściej dotrzeć pociągiem. Z Rumunii statki płynęły wprost do portu w Hajfie. Każdy statek był w stanie zabrać jednorazowo około 800 pasażerów oraz blisko 300 członków załogi. Maksymalna prędkość, jaką mogły one osiągnąć, wynosiła 14 węzłów. Wśród załogi zawsze znajdował się jeden oficer pochodzenia żydowskiego, co było wówczas istnym ewenementem. Jego oficjalne stanowisko brzmiało „oficer zażaleniowy„, jednak załoga nazywała go żartobliwie ”Murem Płaczu”. Pewien podróżujący rabin postanowił zaradzić problemowi, który trapił religijną część podróżnych w każdą sobotę. Otóż spośród wielu rzeczy jakich Żyd nie może robić w szabat, jest bycie w podróży z dala od swego domu. Rabin doszedł jednak do wniosku, że gdyby statek należał nie do polskiego armatora, a do gminy żydowskiej, to tak jakby każdy podróżujący nim Żyd był u siebie w domu. Przed każdym rejsem kapitan statku dokonywał symbolicznego sprzedania gminie żydowskiej statku za 10 groszy, a każdy rejs kończył się umownym odkupieniem go za tę samą kwotę. Podczas kilkudniowego rejsu pasażerowie urządzali zbiorowe modlitwy, a wieczorami zabawy podczas których tańczono żydowskie tańce ludowe. Rejsy pod polską banderą były o tyle lepsze od innych opisanych wcześniej wypraw, gdyż zapewniały bezproblemowe dotarcie do celu i zejście na wymarzony ląd bez obawy o represje ze strony ówczesnych brytyjskich władz.

Pod koniec 1938 r. linia palestyńska została zawieszona. SS Kościuszko został przeniesiony na tzw. linię południowoamerykańską, gdzie odbywał rejsy do Rio de Janeiro i Buenos Aires. SS Polonia został sprzedany do Włoch i po niespełna roku został pocięty na złom. Gdy wybuchła wojna, zawieszone zostały wszystkie linie, a złoty okres polskiej żeglugi dobiegł końca.

Korczaka pierwszy wyjazd do Erec Israel to poczatek wrzesnia 1934 roku. Najpierw pociagiem do portu w Konstancji a potem SS "Polonia" portu Jaffa. Na zdjeciu Korczak rozmawia z lekarzem z SS Polonia.

MS Piłsudski, tonaż 14 294 BRT, załoga 310 osób, zatonął 26 listopada 1939 u wybrzeży Anglii (mina lub torpeda?)

Znaczy.... znaczy co to znaczy? Kochaaaani moiii! MacKozinski przypomniałeś mi tym wpisem jedne z moich ulubionych onegdaj książek

Źródła hebrajskie wymieniają "Polonię" jako statek na mocy umowy z Agencją Żydowską. Agentem był M. Dizengoff, burmistrz Tel-Avivu. Drugi ze statków jest głównie wspomniany na plakatach. Wierzę (lub mam nadzieję ...), że pióro powstało w 1933 r. z okazji ceremonialnego otwarcia linii. Stalówka, która jest piórze jest tanią stalówką z imprintem DURIUM nr 4. Wydaje się, że "Combo" powstało w USA. na klipsie jest impring "PATD".